Vakantie? Sul sul* Sims!

Het is een lichte obsessie die in de vakantie groeit en groeit. Zodra ik er eenmaal tijd voor heb, ben ik constant achter mijn computer te vinden. Ik heb het over mijn guilty pleasure als het op gamen aankomt: de Sims.

Als er één game is waar ik geen genoeg van kan krijgen, is het deze wel. Ik heb vrijwel alle uitbreidingen van de Sims 3 én 4 en kan me uren vermaken met het bouwen van kastelen, het verdrinken van mijn schepsels en alle interacties daartussenin.


Hongerbalkje in het rood
Het is gewoon zo’n spel waar ik nooit genoeg van krijg. Nadeel is dat als ik ga gamen, ik niet even drie minuutjes bezig ben. Nee, dan ben ik meteen een dagdeel kwijt. Mijn familie ziet me niet meer en ik spreek ineens alleen nog maar het jabberish dat de Sims vloeiend babbelen.
Af en toe komt zelfs het harde besef dat ik meer met de behoeftes van mijn Sims bezig ben dan met die van mezelf. Dan heb ik opeens honger en is het drie uur ’s nachts, oftewel allang bedtijd geweest. Ach ja, met de Sims en ik is het alles of niets.


Optelsommetje
Normaal gesproken probeer ik mijn computer dan ook zoveel mogelijk te mijden. Als ik eenmaal aan de gang ben, kan ik niet meer stoppen en dat weet ik dondersgoed.
Maar als het dan vakantie is… Dan heb ik opeens de tijd, is de computer niet alleen meer voor school, smeken mijn Sims inmiddels om een make-over en komen er allemaal nieuwe uitbreidingen uit. Het is een guilty pleasure en nu het eenmaal mag, ben ik niet meer te stoppen. Vakantiemodus aan, sul sul* Sims!


(*‘hallo!’ in Simlish)